گذری کوتاه به زندگی امام کاظم علیه السلام

تاریخ  و محل تولد:

 آن حضرت روز یک شنبه ، هفتم ماه صفر، سال 128 هجرى قمرى در روستائى به نام أبواء بین مکّه معظّمه و مدینه منوّره دیده به جهان گشود.

نام:

موسى صلوات اللّه و سلامه علیه.

کنیه‌ها:

 ابوالحسن، ابوالحسن اوّل،  ابوالحسن ماضى، ابوابراهیم، ابوعلىّ، ابواسماعیل ، ابواسحاق و...

لقب‌ها:

 عبد صالح، کاظم، باب الحوائج، صابر، رجل، امین، عالم، زاهر، صالح، شیخ، وفىّ، نفس زکیّه، زین المجتهدین و...

پدر:

امام جعفر، صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم.

مادر:

حمیده مصفّاة اندلسى، دختر صاعد بربری.

مدّت امامت:

حضرت روز دوشنبه ، 25 شوّال ، سال 148 هجرى قمرى ، پس از شهادت پدر بزرگوارش ، در20 سالگى  منصب امامت و زعامت جامعه اسلامى را به عهده گرفت و تا سال 183 هجرى ، امامت آن حضرت به طول انجامید.

مدّت عمر:

35سال پس از آن ادامه حیات داد آن حضرت مدّت 20 سال و بنابر نَقلى 19 سال، هم زمان با پدر بزرگوارش و مدّت  که جمعا 55 سال طبق مشهور، عمرى با برکت و پر از مشقّت را سپرى نمود، گرچه بعضى عمر آن حضرت را تا 58 سال نیز گفته‌اند.

علّت زندانى شدن:

 در آن سالى که هارون الرّشید به سفر حجّ رفت ، در کنار قبر حضرت رسول صلى الله علیه و آله جمعى از بنى هاشم و از آن جمله امام موسى کاظم علیه السلام را دید، که جهت زیارت قبر آن حضرت حضور دارند.

هنگامى که هارون الرّشید نزدیک قبر مطهّر رسید، گفت : "السّلام علیک یا رسول اللّه ! یا ابن عمّى!" یعنى؛ سلام بر تو اى رسول خدا!اى پسر عمویم. در همین حال، امام موسى کاظم علیه السلام جلو آمد و هنگامى که نزدیک قبر مطهّر رسید؛ اظهار داشت: السّلام علیک یا أبة ! یعنى ؛ سلام بر تو اى پدر!

هارون الرّشید با دیدن چنین صحنه‌اى ، چهره خود را درهم کشید و کینه و عداوت آن حضرت را بر دل گرفته و مصمّم بر تحقیر و قتل حضرت شد.

مضافا بر آن که سخن چینان دنیاپرست و ریاست طلب - که در هر زمان بوده و هستند- ، از موقعیّت سوء استفاده کرده  و در هر فرصت مناسبى بر علیه آن حضرت نزد هارون بدگوئى و سخن چینى نموده و او را بر علیه حضرت ، تحریک مى کردند،

تا آن که هارون به بغداد مراجعت کرده و دستور جلب آن حضرت را صادر کرد؛ و حضرتش را در بصره زندانى گرداند و چون مدّتى را در آن جا سپرى نمود، به بغداد منتقل شده ؛ و در زندانى مخوف و وحشتناک تحت انواع شکنجه هاى جسمى و روحى محبوس ‍ گردید.

عامل شهادت:

 بنابر مشهور حضرت توسّط سِندى بن شاهک ؛ و به دستور هارون الرّشید مسموم گردید؛ و در روز جمعه، 25 رجب ، سال 183 هجرى قمرى در زندان بغداد به شهادت رسید؛ و جسد مطهّرش در قبرستان بنى هاشم کاظمین دفن گردید.

سلاطین هم عصر حضرت:

 دوران امامت آن حضرت هم زمان بود با حکومت منصور دوانیقى ، مهدى عبّاسى ، هادى عبّاسى ، هارون الرّشید.

نماز آن حضرت:

 دو رکعت است ، در هر رکعت پس از قرائت سوره حمد، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده مى شود.

و پس از پایان سلام نماز، تسبیحات حضرت فاطمه زهراء علیهاالسلام گفته مى شود؛ و سپس حوائج و خواسته‌هاى خویش را از درگاه خداوند متعال تقاضا نموده ، که ان شاء اللّه بر آورده خواهد شد.

گروه دین و اندیشه سایت تبیان

http://www.tebyan.net/religion_thoughts/articles/theinfallibles/imamkazim/2010/7/7/128634.

Html

((با اندکی تلخیص و تصرف